Nahide Babashlı - İstanbul Uyurken

Ne seni gören Ne seni duyan
Var artık kayboldun nereye

Sorarlar seni görürler halimi
Sahi dönmez misin geriye

Sorma derdimi yazsam bütün duvarlara
Yetmez ki bu şehir

Yorma kendi bir daha açmaz çiçeklerim
Soldurdun hepsini

Ah istanbul uyurken
Gözlerimden göz yaşlarım

Kayar yanağımdan
Sessizce ben hep ağlarım

Kah bu sahillerde kah denize açılan martılarla
Mektuplar yollarım