Мархаба Сәби - Адамның кей-кездері

Marhaba Sabi - Adamnyn' kei kezderi

Адамның кей - кездері көңілі ән сұрайды
Сенім сыйлап, шабыт берген әсем әуен ұнайды
Бойы балқып, ойға батып әнмен бірге жылайды
Есті өлең сипай бермей шындығыңды сынайды,
бар - жоғыңды жырлайды, жырлайды

Жыр - ән шынайы бола алмаса
Жалған, ойдан құрап жиналса
Не мән, не маңыз келер тек зиян
Адамдарды
Саналарды уласа

Адамның кей - кездері көңілі ән сұрайды
Мұңға бөлер, сырға бөлер әсем әуен ұнайды
Әлдекімдер жеңіл-желпі, ойсыздықты қалайды
Арзан оймен былғанғасын қасиеті қалмайды,
саналыға сол қайғы, сол қайғы.